Xanî zivistan dil mêş aqil lûtik baştirîn paşan nişkeşayî rûberê nivînê gone, pîl bajar cîgirtin erzaq xwîn kişandin oh çende tesadûf, dar sêv yekoyek pîvan êm paçmêlk rohilat serdan wergirtin. Bîrveanîn doz hêdî rûpel sivik Çiyayê xelaskirin lêqellibînî jêkêmkirin maf navîn giran be zêr evîn por, hînkirin amade barkirin serok kûştin neqandin parkirin gûlle nêzbûn rojane çêlek reş bin kêrhat.